De toenemende registratielast onder medisch specialisten werpt de vraag op: moeten alle registraties wel door specialisten worden gedaan? Of kunnen anderen die taak beter overnemen?
Prof. dr. Jacqueline de Graaf, internist en opleidingsdirecteur medisch-specialistische vervolgopleidingen, Radboudumc in Nijmegen
‘Registreren hoeft inderdaad niet per se door specialisten te worden gedaan. Dat is de grootste denkfout die gemaakt is na de digitalisering, hierdoor gaat te veel kostbare tijd verloren. Specialisten zijn registratietaken gaan doen, die soms beter door anderen uitgevoerd kunnen worden. Wij zijn daar veel te duur voor. Ik zou bijvoorbeeld graag zien dat registratietaken, die niet direct gekoppeld zijn aan een DBC of kwaliteitsverbetering, worden overgeheveld naar student-assistenten. In het Radboudumc hebben we met deze zogeheten ‘scribes’ positieve ervaringen. Zij ondersteunen onze aios op de SEH tijdens de avonddiensten; ze vangen niet alleen telefoontjes op, maar schrijven ook patiënten in, checken hun medicatie en voeren de medische voorgeschiedenis in de computer in. Dat scheelt ongelofelijk veel tijd en het is een fantastische ervaring voor de studenten geneeskunde. We doen ook een proef op de poli interne geneeskunde met een scribe die naast de aios zit en alles noteert. Zo kan de aios zich volledig op het consult richten en hoeft niet alles aan te vinken en in te typen. Dergelijke scribes breder inzetten doet niets af aan de kwaliteit van zorg. Integendeel: het biedt juist meer ruimte en tijd aan patiëntenzorg. Daarmee zeg ik niet dat ik ook de verantwoordelijkheid overhevel: wij blijven als medisch specialisten uiteraard inhoudelijk eindverantwoordelijk.’
Dr. Leon van Adrichem, plastisch chirurg in het UMCU in Utrecht en de Velthuis Kliniek in Hilversum
‘Medisch specialisten moeten absoluut zelf de hand houden in het registreren. De anamnese, het lichamelijk onderzoek, het behandelplan, kortom alles wat direct met de patiënt en de behandeling te maken heeft moet door de specialist zelf worden ingevoerd. Alleen dan kun je goed weergeven wat je bedoelt, wat de essentie van de behandeling is. Niemand anders kan klakkeloos van de specialist overnemen. Als alles wordt teruggevoerd tot codes en afvinklisten sluipen er geheid fouten in. Dat zie je al bij intercollegiale consulten: vaste codes zeggen te weinig, je wilt weten wat de behandelend arts vindt en zelf heeft vastgesteld. Ik ben bang dat wanneer je bepaalde registratietaken volledig uit hand geeft, je ook stopt met nadenken. Dan komt het neer op lijstjes doorlopen en codes aanvinken: dat werkt pseudoveiligheid in de hand. Je elimineert hiermee ook de variatie van patiënten. Daar wil ik ver van blijven.
Ik zou liever zien dat het registreren slimmer wordt. Ik denk dat we de systemen beter kunnen inrichten, zodat na het invullen van medische bevindingen er vanzelf een DBC-code uitrolt bijvoorbeeld. En dat je als check een vraag krijgt of dat wat het systeem voorstelt wel klopt met jouw bevindingen als specialist. Maar ook dan moet er ruimte blijven voor variatie. Dan zijn we goed op weg.’
Lees hier het artikel in De Medisch Specialist